Energie-Blog

André Jurres

Na de officiële opening van de biogascentrale in Tongeren kwamen er toch ook vragen over de werking van zo'n centrale met energiemaïs.

Dat veel zaken steeds op een hoop gegooid worden is normaal, maar dit verdient wellicht enige duiding. Biogas is geen Biofuel (of betere bekend als bio-olie). Biogas wordt opgewekt door een natuurlijk proces waar de volledige plant (inclusief stam en bladeren) in de vergister wordt gebracht (in kleine stukjes) waarop bacteriën hun honger gaan stillen en zo methaangas/biogas gaan produceren.

Het maken van bijvoorbeeld ethanol is een totaal ander proces, waar bacteriën een veel kleinere rol spelen en er net zoals in een raffinaderij vele processen nodig zijn om tot een werkbare brandstof te komen. De hoeveelheid hectaren die nodig zijn om voldoende ethanol in grote kwantiteiten te produceren is veel groter dan de productie van biogas.

Persoonlijk ben ik het wel eens dat energiegewassen een bijproduct zijn en moeten blijven (wat nu trouwens het geval is daar ze minder dan 4% van de gewassen vertegenwoordigen).

Een volgend feit is ook dat van alle energiemaïs die in de Benelux wordt verbouwd 99% ,niet voor menselijke consumptie is, maar aangewend worden als veevoeder of substantie zijn in de cosmetica. De wetenschappelijke wereld roept al lang dat de vleesconsumptie drastisch dient te dalen zeker in het licht van de stijgende vraag in de BRIC-landen en de stijgende wereldbevolking (van 7 naar 9 miljard mensen). De vrijgekomen energiemaïs die niet meer nodig is om tot veevoeder verwerkt te worden, wordt nu gebruikt in een duurzaam proces.

De landbouwers hebben zo ook een extra product erbij waarvan de kostprijs veel stabieler is dan hun traditionele afnemers (groothandel en raffinaderijen(suiker)) die de individuele landbouwer vaak als speelbal gebruikt om een betere prijs te bekomen.

Ook is de high tech duurzame toepassing van toegevoegde waarde om dit soort processen te optimaliseren zodat we niks verloren laten gaan. Bijvoorbeeld het restproduct (nat digestaat) wordt gedroogd met de warmte van de motoren en zo krijgt men een plantaardige mest die de landbouwers in staat stelt om zelf minder kunstmest nodig te hebben.

Tevens is het voor landbouwgrond zo dat men het best geen jaren aan een stuk hetzelfde gewas verbouwd, daar de grond dan verarmt. Het verbouwen van bijvoorbeeld een energiemaïs heeft niks te maken met onze voedselketen, daar dit soort gewas al jaar en dag verbouwd wordt, maar dan voor een ander doeleinde.

Een ander voordeel van biogas is dat bijvoorbeeld in het geval van de installatie van Tongeren alle gewassen komen van lokale partnerlandbouwers (binnen een straal van 20 km) en zo de transportkilometers tot een minimum beperkt worden (alles wordt met de tractor aangeleverd).

Zelfs al zouden er nog 50 van dergelijke centrales bijkomen (van 5,6 MW) dan nog  blijft het gebruik van landbouwgrond zeer beperkt (onder de 10%, in Duitsland staan er meer dan 8.000 biogasinstallaties en dit wordt ook daar bevestigd als zijnde marginaal in verhouding tot de traditionele afnamemarkt zijnde veevoeder, cosmetica en voedsel.