Energie-Blog

André Jurres

Afgelopen weekend stond er in de De Tijd een artikel over de vooruitzichten betreffende onze elektriciteitsfactuur en de mogelijke stijgingen die eraan komen.

Gezien ikzelf ook geciteerd werd, is het altijd goed (en nodig) om de volledige achtergrond te schetsen waar natuurlijk in een krant niet altijd plaats voor is. Gezien in onze sector detail alles is, hierbij nog wat duiding om alles in zijn juiste context te plaatsen.

Het is zeker zo dat onze elektriciteitsfactuur vandaag te laag is, hiermee bedoel ik dat de overheid de laatste jaren een aantal kosten heeft tegengehouden of tijdelijk gereduceerd. Het is genoeg bekend dat onze distributietarieven al enkele jaren geblokkeerd waren, maar de werkingskosten van deze netten en hun bedrijven wel zijn blijven stijgen. De bekendste ervan zijn de zogenaamde groene stroom certificaten waarvan de opgestapelde kost eind 2013 al 1,2 miljard euro was. Reken daar dit jaar nog bij en je gaat vlot naar de 1,6 miljard euro.

Vermits dit geld al betaald is aan de investeerders van duurzame energie, dien je in theorie bij het doorrekenen dit ook in een keer op te nemen. U kunt zich voorstellen dat als in 2015 de meer dan 1,6 miljard euro verdeeld wordt over alle gebruikers, dat dit onze factuur gaat laten stijgen.

Een andere onbekende is de tijdelijke BTW-verlaging van 21% naar 6% die eind 2015 afloopt. Iedereen gaat er vandaag vanuit dat de overheid dit cadeautje gaat laten doodbloeden en wij allemaal in 2016 een forse stijging gaan zien. Benieuwd hoe de overheid hierover gaat communiceren want de reacties zullen fors zijn.

Alleen deze twee verrekenen gaat onze factuur met 20-25% laten stijgen (over twee jaren gespreid). Daarnaast dienen we ook rekening te houden met de komst van meer wind op zee en de daarbij behorende kost. Dit gaat de komende jaren zeker nog oplopen tot een extra ondersteuning van 700-750 miljoen euro per jaar. Neem daarbij ook nog de noodzakelijke nieuwe investeringen in duurzame installaties op land en u mag dit getal minimaal maal twee doen (vanaf 2020).

Verder dienen we ook rekening te houden met noodzakelijke investeringen in onze netwerken om deze geschikt te maken naar een duurzame energiehuishouding. Het slim maken van onze energiehuishouding is nog niet compleet becijferd vermits niet alle oplossingen reeds gekozen zijn of voorhanden. Zeker is dat we de komende decennia vele miljarden gaan moeten investeren om onze energiebevoorrading betrouwbaar te houden.

Is het dan allemaal maar kostenverhogend? Nee helemaal niet, indien we erin slagen om onze energiehuishouding te verduurzamen naar bijvoorbeeld 80% (noodzakelijk tegen 2050), dan brengt ons dit zelfs netto meer op dan dat het kost. De uitgespaarde import van fossiele brandstoffen is een getal waarmee deze investeringen zeer goed betaald kunnen worden. Waar wringt het schoentje dan? Zoals steeds in wat eerst komt. We zullen eerst moeten investeren voordat we beginnen te besparen en de wil is tot op vandaag maar zeer matig aanwezig in de samenleving.

Het zullen heel veel kleine oplossingen zijn die gaan bijdragen tot een verduurzaming, zo zouden we kunnen kiezen om bijvoorbeeld onze biogasinstallaties in te zetten voor ons wagenpark door van het groen gas CNG te maken en lokaal te kunnen tanken. Zo zijn er letterlijk honderden oplossingen nodig om onze energiehonger te stillen.