Afgelopen dinsdag had ik het genoegen om aanwezig te zijn bij de eerste btb opening van een batterij opslag systeem bij Interoffice in Tongeren. Dit bedrijf had ook al een aantal jaren geleden geïnvesteerd in zonnepanelen en wilt met deze nieuwe investering nog meer zelf uit zijn eigen productie halen.
Deze nobele doelstelling toont aan dat er interesse is vanuit de ondernemingen, maar gezien het de eerste is ook hoe pril deze markt nog is. De zogenaamde early adaptors dienen zich wellicht nu aan en wellicht kan de bevoegde minister hier ook een steentje aan bijdragen.
Minister Tommelein die in de Vlaamse regering onder andere bevoegd is voor energie (naast begroting) was ook aanwezig en dat mag toch positief genoemd worden gezien de relatief kleine omvang van dit project. Wellicht hebben de leveranciers er vooral mede voor gezorgd dat hij aanwezig was, maar wat de reden ook was, het toont aan dat hij hier interesse in heeft.
Tijdens zijn speech merkte ik wel nog een enigszins beperkte kijk op onze sector, maar dat hij enthousiast is mag een voordeel heten en zijn doelen voor zon en wind mogen er zijn. Alleen zoals ik wellicht al eerder heb gezegd zullen deze doelen niet gehaald worden zonder extra ondersteunende regelgeving en hier wringt toch wel behoorlijk het spreekwoordelijke schoentje.
Dacht nu hij hier toch is spreek ik hem even aan gezien ik het laatste jaar ook een aantal van zijn Belgische collega's had gesproken en zo nam hij even tijd voor mij wat ook vriendelijk was. Al snel wees ik hem op de andere duurzame ontwikkelingen in bijvoorbeeld biogas en hier keek hij enigszins verrast op. Hij dacht dat dit een federale bevoegdheid was, maar ging dit bespreken met zijn kabinet gezien biogas toch een belangrijke pijler is vandaag voor de huidige gerealiseerde groene stroom productie in Vlaanderen.
Denk dat binnen zijn kabinet er nog veel werk is om de accenten zo te leggen dat er een gebalanceerde aandacht komt voor het totaal en niet alleen op wind en zon. In het najaar, zo bevestigde hij, zou het Vlaamse energiepact van staart gaan en hij ging ook nog eens een lans breken bij zijn federale collega Mevrouw Marghem om toch in actie te schieten met een federale pact zodat er een draagvlak komt op alle niveaus.
Belangrijker deze week was de bekendmaking van de CO2 doelstellingen voor 2030 voor alle Europese landen. Weinig verrassend waren de reacties en zoals steeds begint men met een rondje klagen. De uitzondering trouwens was Vlaanderen waar minister Schauvliege wel positief reageerde. Het zo snel negatief reageren door diverse actoren wijst op een instelling dat welk doel ook er een te veel is. Men wilt het liefst zo weinig mogelijk doen. Wellicht beseft men dat er een prijskaartje zal komen per CO2 ton dat eindelijk naar een niveau gaat dat realistisch is en vooral de maatschappij er toe zal aanzetten om nu eindelijk de uitstoot te reduceren.
België moet met zijn 36% reductie tegen 2030 een behoorlijke inspanning leveren, maar toch kan men zeggen dat dit eerder het minimum is en het ambitie niveau eigenlijk hoger zou moeten zijn. De 36% moet als een minimum gezien worden en men zou minstens 10% hoger moeten mikken gezien doelstellingen behalen niet eenvoudig is en men beter wat hoger kan mikken.
Dat dergelijke inspanningen een impact gaan hebben op iedereen zou wel duidelijk moeten zijn en hij zal ook echt voelbaar worden. Men kan zelfs zeggen dat onze manier van leven anders dient te worden om dit mogelijk te maken en een wereld achter te laten voor de volgende generaties die leefbaar zijn. Er zijn trouwens ook positieve kanten aan dit verhaal want er zullen vele nieuwe investeringen nodig zijn en daar zal de economie wel bij varen. Het probleem is dat dit niet noodzakelijk goed zal zijn voor de gevestigde waarden (lees de huidige grote bedrijven) die hun verdienmodel nog vaak halen uit enerzijds het gebruik van fossiele brandstoffen of anderzijds zoveel te produceren en consumeren ongeacht de impact op mens, dier en milieu.
Deze partijen zullen al hun macht aanwenden en de politiek zal dapper moeten zijn om hier aan te weerstaan en tegelijkertijd ook alle landen dienen mee te krijgen zonder uitzonderingen. Er is dus veel werk aan de winkel en dat is goed nieuws voor ons allen.