De titel staat haaks op de communicatie die vorige week is verschenen op een nieuwe aanpassing in de toekomst van uw elektriciteitsfactuur en dan met name de distributiekost. Zoals steeds wordt iedere communicatie hierover snel overgenomen door de diverse politieke actoren om er schande over te spreken.
Schijn bedriegt soms en ook hier is dit het geval. Het voornemen om tegen 2019 over te gaan naar een vaste vergoeding voor uw netwerkaansluiting bij Eandis of Infrax zal u juist beschermen op termijn van een explosie van uw energiefactuur. De route naar een duurzame energiehuishouding zal tot nader order elektrisch zijn of niet. Het vervangen van onze fossiele brandstoffen zoals diesel, stookolie of aardgas is geen kleine uitdaging en onze Vlaamse regulator Vreg getuigt van een vooruitziende blik door nu al werk te maken van deze transitie.
Wanneer we morgen onze huizen elektrisch verwarmen via bijvoorbeeld warmtepompen, onze auto's gedeeltelijk laten rijden op elektriciteit, onze eigen opgewekte zon en windenergie willen opslaan in batterijen en waterstof dan zal dit veel vergen van onze netwerken. Door te kiezen voor een vast tarief in plaats van een vergoeding per verbruikte kilowatt uur kiest men voor een toekomstige solidariteit waarin iedereen zijn bijdrage zal blijven leveren aan het algemeen belang van een goed kwaliteitsnet.
De droom van sommigen om op termijn zelf in te staan voor zijn eigen elektriciteit en zo los te koppelen van het elektriciteitsnet staat haaks op de noodzaak van een universele dienstverlening voor energie en dus ook elektriciteit. Het is niet omdat je in staat bent om te investeren in eigen productie van zon of wind en zelf deze zal kunnen opslaan dat je niet meer solidair moet zijn. Bijvoorbeeld met degene die in steden wonen en niet de ruimte of plaats hebben om dit ook te doen.
Het argument dat bij een vaste bijdrage minder gekeken zal worden naar energie efficiëntie is gedeeltelijk juist, maar de lange termijn voordelen zijn veel groter dan dit nadeel. De besparing aan fossiele brandstoffen door onze mobiliteit en verwarming te verduurzamen via elektriciteit is vele malen groter en ook nog noodzakelijk om onze klimaatdoelstellingen te bereiken om onze CO2 uitstoot drastisch te gaan reduceren.
Natuurlijk dient men op voorhand te berekenen of bepaalde groepen niet te veel benadeeld worden en kan men hiervoor compenserende maatregelen nemen om zo het effect te spreiden in de tijd. Men vergeet al snel te vermelden dat de distributiekost het laatste jaar geëxplodeerd is door te werken met een kost per kilowatt uur en deze maakt nu al in sommige gevallen 40 tot 50%(voor mensen die vandaag elektrisch verwarmen kan dit nog meer zijn) van uw factuur uit.
Het blijven hameren op de kost van elektriciteit is een misleiding want men dient op termijn de besparing voor uw fossiele brandstoffen hiervan af te trekken en dan komt men zelfs aan een batig saldo en zeker als men rekening houdt met de toekomstige kost voor CO2. Het is nu dat de route naar minder uitstoot moet vastgelegd worden want anders gaat onze welvaart hiervan de directe impact van ondervinden en vergeten we ook dat we een verplichting hebben naar toekomstige generaties toe.