Energie-Blog

André Jurres

Op zich is er niets op tegen om politici in het parlement of commissies het vuur aan de schenen te leggen, maar je dient wel over het onderwerp te praten en niet over de persoon zelf. De vele ministers, voor onze huidige minister van energie die de laatste vijftien jaar aan het roer hebben gestaan, waren zeker niet perfect en blonken meerdere keren uit in passiviteit over onze sector.

Natuurlijk kan men stellen dat op enig moment de Wetstraat 16 de onderhandelingen met de Oude Dame, lees Electrabel, weer naar zich toe heeft getrokken, maar dat is al zo sinds de eerste regering Verhofstadt begin jaren 2000. Hier is dus niks nieuws aan, alleen dan dat het recent afgesloten akkoord Pax Elektrica deel 3 een even slecht resultaat heeft opgeleverd als alle vorige. Niet dat dit te wijten is aan het gebrek aan wil van de politici, maar er valt gewoon weinig eer te behalen aan het onderhandelen over het weer langer open houden van kerncentrales.

Is het toeval dat er druk staat op de huidige federale minister van energie mevrouw Marghem? Wellicht niet, men weet zeer goed dat als men er in slaagt om iemand anders plaats te laten nemen op deze post in het midden van een regeringsperiode er gewoonweg niks meer zal gebeuren. Het duurt minstens een jaar om je kennis en kabinet uit te bouwen en tegen die tijd begint de aanloop naar de verkiezingen weer.

Nu het status quo verankerd is voor de komende tien jaar is het eigenlijk logisch dat men geen behoefte heeft aan nog meer heisa of nieuwe ideeën.

Wat dat betreft was de reactie van de voorzitter van de NVA de heer De Wever ook veelzeggend met de quote dat we zeker tot na 2050 nog kernenergie gaan nodig hebben. Natuurlijk behoort dit steeds tot de mogelijkheden, als je echter nu al alle mogelijke alternatieven uitsluit kun je daar vragen bij stellen.

Capituleren alvorens de keuzes nog moeten ontwikkeld worden is niet zonder risico en duidt wellicht op andere motieven. Mogelijkerwijs is hij geadviseerd door zijn interne raadgevers over onze sector, waarbij het de vraag is of deze voldoende in staat zijn om vanuit de noodzakelijke diverse invalshoeken de probleemstellingen ten aanzien van dit onderwerp te benaderen.

Je mag nog zoveel theorie verwerken, de praktijk is meestal nog net even iets anders. Nee, een energie-expert hoef je niet te zijn, maar je moet wel durven open staan voor nieuwe suggesties/ideeën als oude werkwijzen slecht zijn voor het milieu en dat is inclusief de huidige generatie kernreactoren.

Het is goed en nobel om zaken als normen en waarden mee in overweging te nemen, maar deze helpen ons niet verder in een sector waar moderne duurzame technologische oplossingen nodig zijn om onze welvaart enigszins in stand en op peil te kunnen houden voor de komende generaties. Meer van hetzelfde is volstrekt onvoldoende om de economie en samenleving van de toekomst te bouwen. Er is behoefte aan een nieuwe visie op onze sector, passend bij de uitbreiding van onze economie en samenleving.