Energie-Blog

André Jurres

Onlangs hebben we een nieuw huis gekocht.,Nieuw is relatief, vermits het een hoeve betreft van 1730. Dat een dergelijk gebouw niet optimaal geïsoleerd is behoeft geen verrassing. De standaard stookolieketel heeft ook niet echt een duurzaam karaker en ik zoek dan ook raad en daad bij diverse fabrikanten en installateurs van bijvoorbeeld warmtepomp experts. Welke keuze van warmtepomp is nog niet helemaal gemaakt, maar het boren wordt moeilijk door een ongeschikte ondergrond (rotsachtig) en een luchtwarmtepomp is de meest waarschijnlijke optie.

Verder zal er ook een zonneboiler geïnstalleerd worden om het water maximaal duurzaam te verwarmen. Verder is de kans groot dat er ook een zonnepaneleninstallatie wordt geïnstalleerd om ook elektrisch duurzaam te maken en deze optimaal af te stemmen met de andere duurzame systemen.

Het verkrijgen van voldoende informatie en op maat gemaakte offertes is niet eenvoudig gebleken tot nu toe voor de duurzame toepassingen, maar wellicht zit de wedren naar het eindejaar toe er voor iets tussen. Het wegvallen van vele vormen van subsidies voor investeringen in duurzaamheid per eind 2011 zal de wedren naar het eindejaar toe nog versneld hebben.

Dat de federale overheid zo snel dergelijk grote wijzigingen in de mogelijke aftrekbaarheid van duurzame toepassingen doorvoert is geen goed bestuur op een moment dat de bouwsector al moeilijkheden heeft om continuïteit te verzekeren in zijn werkgelegenheid. Het afschaffen op zich van deze ondersteunende maatregelen kan op zich wel naarmate de technologie en bekendheid meer ingeburgerd is, maar men dient overgangsmaatregelen te nemen. Het huidige federale beleid lijkt een beetje ad hoc en paniekvoetbal wat energiebeleid betreft en men hoopt dat de deelstaten zowat automatisch de maatregelen en de kost ervan wel zullen overnemen.

Nu denk ik zelf dat zaken zoals het isoleren van je huis of goed isolerende ramen installeren verplicht dient te worden, maar dan ook weer met een duidelijke communicatie vanaf wanneer. Een paar jaar geleden vroeg een burgemeester van een stad in Vlaanderen mij wat er moest gebeuren om de energiehuishouding te verduurzamen. Tegen haar heb ik voorgesteld om het verplicht te stellen dat alle daken van haar stad geïsoleerd diende te zijn tegen 2020-2025 (2025 voor gebouwen ouder dan 20 jaar bijvoorbeeld) zodat eigenaren zich ruim op voorhand konden voorzien.

De federale overheid blijft zeer vaag wat haar energiebeleid betreft en de nieuwe staatssecretaris Dhr. Wathelet zou toch stilaan met zijn beleid naar buiten kunnen komen.  Men begrijpt nog steeds niet dat deze sector grote mogelijkheden biedt qua investeringen vermits bijvoorbeeld ons productiepark stilaan aan vervanging toe is.  Dat ons onroerend patrimonium zeer oud is en dus ook naar moderne duurzame technieken dient gebracht te worden. Wellicht had deze regering beter een speciale ministerpost gecreëerd met als hoofddoel investeringen op gang te brengen en het economisch gebouw van België te hertekenen. 

Dat ons land vooral bestaat uit kmo's en hier ook een belangrijk deel van zijn middenstand welvaart heeft mee opgebouwd is een feit, maar geen garantie voor de toekomst.  De vele succesvolle kmo's die geen opvolgers hebben of vinden zijn tevens een feit en tasten ons economisch weefsel aan. Of ons economisch gebouw in de toekomst uit kmo's zal bestaan is helemaal geen automatisme en nog minder een antwoord voor het behoud van onze welvaart. Jezelf heruitvinden is niet alleen een verplichting die we als individu hebben. Maar ook als samenleving en dat lijken onze politici niet voldoende te beseffen.