Met meningen is het een beetje zoals met muggen: hoeveel je er ook dood slaat, er komen altijd weer nieuwe. Ook vorige week bleef onze sector niet uit het nieuws of eigenlijk was het geen nieuws. Het is moeilijk om steeds maar weer te luisteren naar politici die onze sector gewoon gebruiken om hun mening te verkondigen over iets waar ze niet al te veel van af weten. Er zijn weer wat klompen gebroken vorige week in onze sector toen we hoorden dat er in België geen enkel probleem is met de bevoorrading.
Tot voor kort mee minister in de federale regering en nu in de oppositie en gewoon het tegenovergestelde beweren. Nu kun je veel zeggen over ons productiepark voor elektriciteit, maar dat hij uitblinkt in overvloed is er toch ver over. Het gros van onze kerncentrales is van oud tot zeer oud of vertoont gewoon gebreken. En de heil die men soms ziet in import getuigt van een kortetermijndenken, want ook aan de andere kant van de grens heerst op termijn geen overvloed.
De enige overvloed die wij kunnen zien is aanwezig bij de netwerkbedrijven die hun gedwongen klanten (men heeft gewoonweg geen keuze) hun belastingen op winst gewoon nog eens in rekening gaan brengen. Hopelijk beseft de regulator de absurditeit van dergelijke stelling. Opvallend was dat zelfs enkele burgemeesters het nu wel welletjes vinden. Heeft men al eens de moeite gedaan bijvoorbeeld om naar de Bel20 te kijken (20 min of meer grootste beursgenoteerde bedrijven in België) en te zien wie nummer 1 is in brutomarge? Een monopolist genaamd Elia.
Na eerst, bij het begin van de liberalisering, het ganse netwerk aan nieuwwaarde in de boekhouding te hebben opgenomen, vindt men het blijkbaar normaal dat deze bedrijven megamarges draaien als monopolist. Men loopt geen enkel concurrentieel risico en als er toch iets fout loopt, dan rekent men vrolijk wat extra aan zijn klanten door. Ik weet niet waar de Creg mee bezig is, maar ze dienen toch echt wat te doen aan deze enorme marges. De grootindustrie kan gemakkelijk vrijgesteld worden van transportkosten zonder dat Elia hierdoor in de problemen komt (of toch een groot deel).
Ondertussen dienen de leveranciers in volle concurrentie te overleven met 0,3% marge en is men verrast dat er niet geïnvesteerd wordt in productie. Wat de nog jonge biogassector betreft, hoopt men in stand te kunnen houden wat er al is (een 40-tal biogascentrales zijn momenteel in Vlaanderen operationeel) zonder enige ambitie voor groei voorop te stellen. Dat deze groei nog mogelijk is, staat als een paal boven water gezien de enorme afvalstromen die er nog zijn (bijvoorbeeld de mest van varkens en koeien die gemakkelijk 40 tot 50 miljoen ton bedraagt in Nederland en Vlaanderen). Dat met het loslaten van de melkquota men niet moet verrast zijn als onze al grote veestapel nog eens gaat verdubbelen (koeien). Wat men gaat doen met het mest, schijnt zichtbaar geen enkel probleem te zijn.
Ondertussen heeft men twee weken geleden in Frankrijk op de nieuwe kernenergiecentrale in aanbouw, ontdekt dat er fouten zitten in het reactorvat (en/of andere kritische onderdelen). En dat deze wellicht kunnen betekenen dat men deze zal dienen te vervangen (reken maar op enkele jaren vertraging als dit het geval is). En toch zal een van de toekomstige scenario's voor België ook inhouden dat er nieuwe kerncentrales dienen gebouwd te worden (voor de grootindustrie is nu eenmaal vol continu veel stroom nodig) als, zoals gepland, alle oude centrales ten laatste in 2025 gesloten worden. Indien men bijvoorbeeld voor het scenario gaat kiezen met nieuwe kerncentrales, dan zijn we nu al te laat om 2025 te halen.