Enige zelfspot is altijd gezond om vooruitgang te boeken binnen het redelijke, maar de communicatie van Japan had mogelijks niet slechter getimed kunnen zijn. De aankondiging van Japan dat ze hun klimaatdoelstellingen gaan bijstellen met een forse verhoging van de CO2 uitstoot tegen 2020 is toch het omgekeerde wat men hoopt te bereiken op een klimaatconferentie.
Dat Japan in plaats van 20-25% minder CO2 uitstoten tegen 2020 (oorspronkelijk doel ten opzichte van uitstoot in 1990) zelfs 3% meer gaat uitstoten kan weleens betekenen dat het bereiken van een gezamenlijke doelstelling voor lange tijd in de diepvries zal gaan (hoewel coma hier beter geplaatst is als woord vermits diepvries betekent dat het koud wordt, maar juist het tegenovergestelde gaat gebeuren).
Wat in Japan gebeurt op zich, is goed te begrijpen daar je als kwetsbaar eiland(aardbevingsgevoelig en arm aan grondstoffen) toch wat extra uitdagingen hebt om je energiehuishouding duurzaam te maken, maar vooral de sluiting van hun kerncentrales is hier de oorzaak. Nu heeft dit niet te zeggen dat de rest van de wereld dan ook maar zijn gang moet gaan, maar velen gaan dit als excuus gebruiken en dan vooral de BRIC-landen. Zij gaan wederom zeggen dat de ontwikkelde economieën als eerste het voorbeeld moeten geven en daarin hebben ze volledig gelijk.
Alleen zou in een solidaire wereld begrip moeten opgebracht worden voor het Japanse standpunt op korte termijn en hun verhoging teniet doen door andere landen een extra inspanning te laten doen. Uiteindelijk is het probleem van Fukushima ons aller probleem. Het zou me niet verbazen indien we de komende tijd nog andere landen gaan krijgen die hun objectief gaan loslaten op basis van andere problemen.
Deze week spraken verschillende mensen mij aan over het artikel in Trends(zie hieronder bij volgende tekst) en stelden andere oplossingen voor, op zich positief dat men nadenkt over hoe wij onze klimaatimpact gaan beperken. Eén van de suggesties die af en toe de kop op steekt is geo-engineering. De mens die voor god gaat spelen blijft toch de natte droom van technici maar ik geloof er niet in want men kan gewoon niet inschatten wat onze uitvindingen als impact gaan hebben en vooral of we deze in de hand kunnen houden.
Als we al niet kunnen voorkomen om zoiets simpel als fossiele brandstoffen en hun uitstoot CO2 neutraal te maken hoe denkt men dan klimaatverandering te kunnen tegenhouden of zelfs terugdraaien. Het mechanisme van ons klimaat is nog lang niet helemaal doorgrond en de vraag is zelfs of we dit mogen wensen. Tot nu toe heeft de mensheid vaak bewezen dat ontdekkingen eerst aangewend worden om er wapens van te maken, een klimaatwapen lijkt me al even onbruikbaar als een atoombom.
Het zou zelfs best kunnen dat de eerste tekenen voor een revival van de fossiele brandstoffen al een tijdje bezig zijn, over schaliegas in de Verenigde Staten hoeven we het niet meer te hebben en al helemaal niet over hun positieve impact (korte termijn) op de economie en dan voor die sectoren die afhankelijk ervan zijn zoals de chemiesector. Als een investeerder als Warren Buffet deze week 3-4 vier miljard dollar aandelen koopt in een groot oliebedrijf dan is dit omdat hij gelooft dat er mooie tijden aanbreken voor de oliesector.
Ondertussen wordt er in België nog steeds gepraat over de verlaging van het btw-tarief op de elektriciteitsfactuur en lijkt het steeds waarschijnlijker dat deze er gaat komen nu de CD&V zijn weerstand heeft laten varen. Zoals steeds is er sprake van enige koehandel gezien men hoopt om iets anders uit de wacht te slepen. Dhr. Luc Coene sprak zich duidelijk uit over deze maatregel als zijnde beter iets dan niets, maar op lange termijn meer nadelen dan voordelen.
Interessant deze week was ook de discussie of de Duitse (grote) bedrijven mee moeten gaan betalen voor de kosten van de verduurzaming van onze energiehuishouding. Een moeilijk onderwerp want je wilt enerzijds de concurrentiepositie van deze bedrijven niet (te veel) aantasten, maar aan de andere kant zijn ze wel een zeer grote verbruiker van die zelfde elektriciteit. Denk persoonlijk dat men hier beter van kan wegblijven en ineens echte structurele maatregelen kan nemen om het verbruik te beperken door de echte CO2 kost aan te rekenen. Tot nu toe komt hierover nog niet veel naar boven in Warschau.
Een vergadering met 190 landen blijft toch het scenario om niets te bereiken, Europa, de VS, Japan, China, India en Rusland zouden eerst onderling tot een sterk akkoord moeten komen en dit dan voorleggen aan de andere landen zodat ze mee kunnen gaan. Het bulk van het energieverbruik van deze zes staat toch voor 75% van het verbruik (en meer) en dient dus eerst hier afgesproken te worden. Denk trouwens zelf dat de meer dan 150 andere landen er vooral bijzitten om de grote zes verbruikers te beschermen.