Dat zoiets als gratis niet bestaat wisten we allemaal al maar wat vooral opvalt is de timing van deze opmerking. Vorige week wist men nog te melden dat de distributiekosten tot dertig percent gaan stijgen en nu probeert men te rechtvaardigen waar deze stijgingen vandaan komen. Het spreekt vanzelf dat ieder systeem waar je solidariteit mee probeert te bereiken de algemene kosten laat stijgen. Kijkende naar het buitenland is het Vlaamse systeem echter een goede oplossing, het vangnet voor klanten die niet meer beleverd worden door de commerciële leveranciers is een voorbeeld van hoe het moet. Dit systeem bestaat bijvoorbeeld in Nederland niet.

Dat de opvang van “gedropte” klanten een sterke groei heeft gekend is schrijnend maar blijft toch nog beperkt tot een 2.5% van de Vlaamse bevolking.

De aangekondige stijging door de intercommunales staat dan ook niet in verhouding met deze kosten.

Men probeert hier om een rookgordijn te trekken en de oorzaak niet weg te nemen, het is alleen de regulator die de bevoegdheid moet hebben om de correctheid van de nettarieven te controleren.

Zelf zal ikdeze week nog eens kijken naar twee jaarverslagen van intercommunales om te kijken welk rendement zij hebben, in ieder geval voor 2006. Dit lijkt me alvast een betere weg om te beoordelen of deze bedrijven “gebukt” gaan onder de “zware” last van de openbare verplichtingen waar ze dan wel een monopolie voor terug krijgen.