Onze energiefactuur blijft maar stijgen, zo becijferde beurshuis Petercam. Dat onze rekening met 1000€ stijgt, is vooral te wijten aan de olieprijs per vat en de daaraan gerelateerde producten van benzine voor onze wagen en stookolie om ons huis te verwarmen. Ook de gasprijs is gestegen sinds 2008. Wat minder naar voren kwam uit de informatie is dat onze elektriciteit vandaag veel minder kost dan in 2008. De groothandelsprijzen voor elektriciteitsproducenten is 30 tot 40% goedkoper op dit ogenblik dan midden 2008. Elektriciteit maakt nu slechts een zeer bescheiden deel uit van al onze energiekosten. Van de 3800€ die een gemiddeld gezin aan energie spendeert per jaar is 15% tot 18% elektriciteitskost en de rest dus transport(lees onze auto) en verwarming.
Moeten we dan maar lijdzaam blijven kijken hoe onze energiefactuur blijft oplopen? Nee! We kunnen inderdaad geen invloed uitoefenen op de kost van een vat olie of een Kwh gas maar we kunnen wel onze verslaving aan de hoeveelheid energie laten afnemen. Zowel het Oeso als het IEA(international energie agentschap) stellen dat de grootste besparing(tot 50%!) in onze energiehuishouding de komende 20 tot 30 jaar efficiëntie(lees minder verbruiken) zal zijn. Met andere woorden: we zullen veel minder moeten gaan verbruiken. De groenste energie is de energie die je niet verbruikt. Willen wij in Europa tegen 2035 de Europees vastgestelde doelstellingen behalen dan zullen we ook, noodgedwongen, wel energie-efficiënt moeten zijn.
Naast minder verbruik hebben we in België nog een andere hefboom om onze energiefactuur te milderen: we kunnen namelijk duurzame vormen van productie introduceren. En dit hoeft niet steeds op huisniveau te zijn. Waarom overwegen we geen gemeenschappelijke verwarmingssystemen? 'Iedere Belg zijn eigen huis' wordt in de nabije toekomst wellicht geen taboe, maar waarom zouden we onze energiebehoeften niet samen gaan produceren? Stadsverwarming heeft misschien geen positieve bijklank, maar het is nu eenmaal efficiënt noch duurzaam dat we in steden, onze eigen verwarmingsinstallaties blijven koesteren. Gelet op de grote investeringen die hiermee gepaard gaan en het onzekere financiële klimaat zal de overheid hier zeker een rol in kunnen spelen.
Verder kan de overheid ook naar duurzame oplossingen te gaan streven in ons transportgedrag zodat we niet allemaal via individueel vervoer naar het werk rijden op de verkeerde ogenblikken. Komt daar nog eens bij dat onze wegeninfrastructuur sinds eind jaren zestig niet meer aangepast aan de huidige noden. Het resultaat van dit alles zie je iedere dag op onze wegen. Tekenend is dat we sinds drie jaar Nederland ingehaald hebben qua files. Zonder een pleidooi voor meer beton te willen houden als oplossing dient men wel te blijven investeren in onze knooppunten. Dit kan nu blijkbaar wel in Nederland. Vorig jaar hadden onze Noorderburen maar liefst 16% minder files door gepaste investeringen in hun infrastructuur. Tegelijkertijd moet men duurzaam autorijden stimuleren en onze o zo trouwe dieselwagen niet als enig alternatief blijven zien. Het potentieel van bijvoorbeeld rijden op groen gas is nog groot. Er zijn al enkele van dergelijke tankstations in België.
Het initiatief van onder andere vooruitstrevende bedrijven als Colruyt via hun Dats tankstationnetwerk kan inspirerend werken. En wilt men echt minder afhankelijk worden van olie dan zullen we nieuwe vormen van brandstof moeten omarmen. Zo heeft waterstof, algemeen aanzien als de meest duurzame vorm van brandstof, nog zeer veel potentieel. Van de elektrische wagen moeten we dan weer geen mirakel oplossingen verwachten. Te veel focussen op deze voertuigen biedt geen fundamentele oplossingen. Het is eerder kiezen voor de weg van de minste weerstand. Ten laatste kan men ook stellen dat de verslaving aan energie niet zal weggaan of verminderen als we op dezelfde wijze naar onze consumptie of economie blijven kijken. De wens en noodzaak om toch maar minstens 2% per jaar economische groei te willen realiseren staat haaks op de wil om minder te gaan verbruiken.
Slotsom: verandering van consumptiegedrag begint bij onszelf en niet bij de overheid. Van de overheid mag verwacht worden dat ze stimuleert en vooral het juiste voorbeeld geeft. Al met al zal het dankzij hogere energierekeningen zijn dat de noodzaak voor innovatie steeds groter zal worden. Onder deze druk kunnen we ook oplossingen vinden.