Wellicht een onderwerp dat enigszins vreemd is om mee te beginnen maar we worden er allemaal mee geconfronteerd. De prijs van sommige(lees vele) producten en grondstoffen stijgen onrustbarend snel. Niet alleen aan de pomp stijgen de prijzen naar nieuwe records, in de bouwsector klagen aannemers steen en been door de plotse forse stijgingen: zoals de krant kopte vandaag ’Het is peperduur of niet te krijgen’.
Probeer maar eens aan specifiek hout te geraken dezer dagen, maanden wachten en offerte krijg je niet meer, “nee mijnheer offertes doen wij niet meer, u betaald de dagprijs”. De “wild west” is terug van wellicht nooit weg geweest maar op dit ogenblik kan men zowat vragen wat men wilt maar dat is nog niet het enige probleem.
Men kan zelfs gewoon niet meer garanderen wanneer en of er wel geleverd kan worden ongeacht de prijs. We betalen de prijs voor onze globale economie in harde munt vandaag. Ook hoor je dat al het hout wordt weggekocht door de Canadezen, Amerikanen en vooral de Chinezen die bereid zijn om veel meer te betalen. Europa en vooral de lidstaten zijn nog in coma na de recente Corona crisis en zowat alles wat we zien en voelen nu wordt daar aan gewijd.
De lidstaten met hun enorme deficit in de begroting, Corona, inflatie, Corona, leveringsproblemen, Corona, u begrijpt het al we kunnen zo nog wel even doorgaan….. Nu is het zeker zo dat Corona de kwetsbaarheid van onze globale economie scherp heeft blootgelegd. De zogenaamde “just in time” economie is keihard gebotst op de economische quarantaine die terecht werd uitgeroepen om de pandemie toch maar wat tegen te houden.
Vele fabrieken hebben maanden stilgelegen of minder geproduceerd en nu de economie of beter gezegd het gewone leven weer oppikt zijn er geen voorraden maar dus tekorten. Als je maanden achterstand hebt dan maak je dit niet direct goed.
En zelfs als onze fabrieken in het verre Oosten terug op volle kracht werken is het transport van onze producten zeer duur geworden. Container vervoer mag dan de wind in de zeilen hebben, de klant is nu wel mooi de dupe want de prijzen zijn letterlijk door het dak gegaan op zes maanden tijd. Maal vier tot zes om een container van China naar hier te krijgen, iemand is hier heel veel geld aan het verdienen!
Economie is en blijft toch zeer onvoorspelbaar, eerst leg je de globale economie voor een deel stil door een pandemie, vervolgens kom je krabbel je daar uit en lijkt de economie te ‘boomen’ om dan vervolgens te constateren dat de productiemotor maar moeilijk aanslaat. Onze regeringen likken wereldwijd nog hun wonden (lees begrotingstekorten) en verkondigen steeds dezelfde boodschap, immers geld blijft gratis en dat is vooral goed voor die zelfde regeringen. Het gratis bijdrukken van geld door de ECB/FED gaat als een boemerang terugkomen eens de inflatie door het dak gaat door de recente prijsstijgingen.
Mooie woorden waren en zijn er genoeg, we gaan na de pandemie onze economie veranderen door deze duurzaam te maken, de groei zal van deze verduurzaming komen, etc. Ondertussen gaat de olieverkoop top en gaan we vrolijk meer uitstoten in de echte wereld. Het zogenaamde “greenwashing” was tot nu toe vooral te zien in reclames maar ook de politiek heeft haar gevonden en de grote woorden slagen ons iedere dag om de oren. Ben benieuwd want een nieuwe vakantieperiode staat weer voor de deur en we zien toch vooral meer van hetzelfde.
Ja, we gaan veranderen maar nu even niet, de mens heeft vakantie nodig roept men in koor. De komst van een Europese vaccinatiekaart/app mag dan al het reizen vergemakkelijken maar beschermen gaat deze toch niet doen. Men is vorig jaar blijkbaar al vergeten, want ook toen ging de vakantiecaravan met luide bombarie richting het zuiden en leek de pandemie even weg om dan in het najaar keihard toe te slaan.
Nochtans hoef je maar naar onze Brexit vrienden te kijken om vast te stellen dat de pandemie nog helemaal niet voorbij is, integendeel hij wint nog aan kracht door nieuwe varianten en het feit dat 7.8 miljard mensen niet gevaccineerd zijn of toch nog een heel groot deel daarvan niet. Wat dit alles met de energiesector te maken heeft? Veel, want ook de energiesector is een onderdeel van het grotere geheel en ook wij zijn onderhevig aan recente grote prijsstijgingen.
Wat gebeurt er als deze ontwikkelingen zich doorzetten in zaken zoals staal, wat al gebeurt overigens, gaan de windmolens dan niet zeker duurder worden? De hoeveelheid staal die nodig is voor één windmolen is immers gigantisch(meer dan 150 ton), de kostbare metalen gaan ook nog verder stijgen en ook hier zullen alle duurzame technologieën de prijs voor gaan betalen.
De euforie dat we in België ons eerste windpark subsidievrij bouwen mag dan groot zijn, hij zal met wat pech ook van korte duur zijn gezien bovenstaande. Nu kan het meevallen als de elektriciteitsprijs blijft stijgen, maar een duurzame oplossing is dit niet. Onze economie en samenleving heeft betaalbare groene energie nodig, één die veel goedkoper is dan zijn fossiele alternatieven en hier gaan we dus eigenlijk in de verkeerde richting. Het zal de vraag naar goedkoop aardgas alleen maar laten stijgen.
Voorlopig ga ik nog wat moeten wachten op mijn plankje die ik meer dan twee maanden geleden besteld heb, maar de overheid zegt dat we weer op weg zijn naar de “roaring twenties” dus geen vuiltje aan de lucht, gelooft u dat ook?