Energie-Blog

André Jurres

Naarmate meer bekend wordt van de verhoogde ambities van Vlaanderen om duurzame energie tegen 2020 naar 20.5% op te trekken hoe meer vragen er rijzen.

Nu is het nog wachten op de uitvoeringsbesluiten die meer duidelijkheid moeten brengen over de modaliteiten maar er tekenen zich toch al de eerste problemen aan. De beslissing om de groene stroom certificaten te beperken tot tien jaar(hiermee bedoel ik de termijn waarop gegarandeerd wordt wat de waarde is door de overheid en hoelang je aanspraak kan maken op deze extra ondersteuning) zal voor veel projecten gewoonweg niet werken omdat ze niet te financieren zijn( en af te schrijven zijn op een dergelijk korte termijn).

Wrang dat zelfs onze oude kerncentrales normaal gezien op veertig jaren werden afgeschreven maar zoveel ondersteuning gekregen hebben dat de afschrijving(en zijn financiering) zelfs op twintig jaar kon(door het hoge gereguleerde tarief wat de toenmalige overheid mee akkoord ging).  Voor onze duurzame energie is blijkbaar minder geduld wat eigenlijk net het omgekeerde zou moeten zijn gezien zijn positieve bijdrage tot een toekomstige duurzame energiehuishouding.

In de tekst staat wel dat een verlenging van vijf jaar(twee keer) mogelijk is als men kan aantonen dat men deze ondersteuning dan ook nog nodig heeft.  Is er wel iemand die begrijpt dat men zo projecten niet financiert!?  De zekerheid van de financiering van een project is voor aanvang nodig en niet alleen tijdens de operationele fase. 

Voor biogasprojecten bijvoorbeeld is de garantietermijn tekort en dienen we nu dus al naar de bevoegde minister te gaan voor een ruling voor ieder individueel project om zo via het aantonen met cijfers deze ruling te bekomen. Zelf hebben we ook nog op korte termijn twee biogasinstallaties op stapel staan die vergund zijn en gaan we eerst met de bevoegde minister praten alvorens te kunnen beslissen. Dat deze nieuwe spelregels er zijn gekomen in overleg met de sector zoals werd gemeld durf ik door bovenstaande toch minstens voor biogas in twijfel te trekken.

Dat biogas/massa projecten in staan voor de bulk van de stuurbare(voorspelbaar) duurzame elektriciteitsproductie en dus ook de meest toegevoegde waarde hebben in de bevoorradingszekerheid is wellicht over het hoofd gezien. Wat wellicht ook niet ter discussie is gekomen is het grote groei potentieel van deze techniek in de Benelux zowel met mest als met plantaardig gewassen(inclusief afval).  Over dat potentieel heb ik al een aantal keren melding gemaakt maar het feit dat er in Duitsland meer dan 8000 werken en wij in de Benelux er veel minder dan 100 hebben zegt genoeg(biogas installaties).  Al is het potentieel niet een op een over te zetten daar wij minder open ruimtes hebben en dus landbouwgebieden.

We hadden de bevoegde minister Van den Bossche ook een uitnodiging gestuurd voor de opening van een biogas installatie in Tongeren eind augustus maar jammer genoeg kan zij niet komen, er zullen wel collega's van haar aanwezig zijn.  Deze biogasinstallatie, de eerste van zijn soort qua opstelling in de Benelux, moet als ambitie hebben om een voorbeeld te zijn van hoe biogasinstallaties in de toekomst geïntegreerd worden in de lokale omgeving, in dit geval in een industriepark.  Het decentrale gebruik van zijn energiestromen, of dit nu gas, warmte of elektriciteit is, zal nog niet voor morgen zijn want hierop is de regelgeving dan weer niet aangepast.

Het bijvoorbeeld direct aansluiten van een bedrijf dat geïnteresseerd is in elektriciteit en/of gas vanuit deze biogascentrale wordt niet op gejuich onthaald door bijvoorbeeld de lokale netwerkbeheerder(intercommunale) die blijft functioneren vanuit een centralistische gedachte. Er worden zelfs dammen opgeworpen om toch maar geen bedrijven direct aan te sluiten op lokale productie alsof deze een bedreiging zijn. 

De aangekondigde (gemeente)belasting via de intercommunales(lees het capaciteitstarief voor bijvoorbeeld zonnepanelen eigenaars) is een ander goed voorbeeld hoe er constant gezocht wordt naar extra (verdoken) inkomsten.  Het principe is trouwens voor privé PV installaties te begrijpen daar deze inderdaad te pas en te onpas elektriciteit op het net zetten en er weer van af halen maar om dit retroactief te gaan introduceren hoort thuis in een bananenrepubliek. Als mensen een investering doen moeten zij kunnen uitgaan van een betrouwbare regel- en wetgeving om zich op te baseren of ze deze investering gaan doen. Ben benieuwd of de bevoegde regelgever akkoord zal gaan met de onderbouwing en argumentatie van de netwerkbedrijven/intercommunales van deze nieuwe belasting?

Het woord belasting kan hier zeker gebruikt worden want binnen afzienbare tijd zijn alle distributienetwerken/intercommunales voor 100% van de (lokale)overheden/gemeenten).