Energie-Blog

André Jurres

Deze week heeft de federale ministerraad het voorstel van de heren Wathelet en Van de Lanotte om de gas- en elektriciteitsprijzen van april tot einde dit jaar te bevriezen goedgekeurd. Als reden wordt opgegeven dat de inflatie in de hand dient gehouden te worden en dat een groot deel van de schuld bij de energieprijzen ligt. 

Nu is dat zeker voor een deel waar, maar men vergeet toch een aantal heel belangrijke energiekosten mee te nemen zijnde de stookoliekosten en de brandstofkosten voor transport. Waarom men deze ook niet bevriest om zodoende de inflatie echt in de hand te houden, heeft weinig toelichting nodig. Natuurlijk kan men de internationale prijs voor een vat olie niet in de hand houden, maar deze heeft eerlijk gezegd maar een kleine impact op onze dagelijkse kost voor een liter benzine. Het grootste deel van de kost bestaat uit belastingen/taksen en men had dus deze kosten mee kunnen bevriezen tot het einde van het jaar.

Dat men een sector viseert heeft wellicht te maken met het feit dat men zich al jaren druk maakt over de zogenaamde woekerwinsten van een marktpartij die trouwens met volle medewerking en toezegging dit heeft kunnen doen. Wat men echter vergeet is dat men alle andere spelers (lees de nieuwe leveranciers die na de liberalisering het risico hebben genomen om toch naar België te komen ondanks de dominantie van een partij en de nieuwe duurzame producenten van groene energie) mee in het bad gooit van deze bevriezing/plafonnering.

Wat de leveranciers betreft zoals Essent, Nuon, Eneco of Lampiris mag het duidelijk zijn dat ze op korte termijn nog geen grote risico's lopen op voorwaarde dat de groothandelsmarkt niet snel zou gaan stijgen. Op middellange termijn (lees meer dan een jaar) worden de risico's voor deze nog groeiende jonge leveranciers echter snel groter en speelt men hier echt met vuur. Ik heb al eerder de voorbeelden aangehaald van Luseo in Spanje (dochter van Centrica die enkele jaren geleden snel gestopt is nadat de groothandelsmarkt snel steeg en de overheid met geplafonneerde prijzen werkte) en Poweo in Frankrijk (die alleen heeft kunnen overleven dankzij steun van de overheid) waar ook dergelijke systemen bestonden/bestaan.

Dat deze week de directie van bedrijven als Essent en Eneco dan ook fors reageerden is dan ook geen verrassing daar beide leveranciers afhankelijk zijn voor een deel van het aankopen van hun energie op de groothandelsmarkten. De kans dat een van deze spelers de handdoek in de ring gaat werpen indien men blijft werk met geplafonneerde prijzen is reëel indien men ook de volgende jaren verder zou gaan met dergelijk systeem. Vooral ook omdat de groothandelsprijzen in geen jaren zo laag zijn geweest (zoals al gezegd zijn sinds midden 2008 de prijzen op de diverse energiebeurzen fors gedaald) en is het opwaarts risico dus veel groter dan dat van een verdere daling.