Energie-Blog

André Jurres

Na de vele berichten in de media over de onbetaalbaarheid van duurzame energie en hoge kost voor de maatschappij via de gekende subsidies, stond de realiteit gisteren ook in de Tijd. Jonge bedrijven in de sector die al beursgenoteerd staan worden zwaar afgestraft daar blijkt dat groei niet altijd eenvoudig is.

Nu gebeurt het wel vaker dat veel dingen op een hoop worden gegooid en is enige toelichting wellicht aangewezen. Men gebruikt het soms falen van jonge bedrijven door dit aan een sector te koppelen terwijl de basis van hun probleem niks te maken heeft met sector, maar wel met het maken van verkeerde keuzes. Het is perfect mogelijk om innovatief te denken als jong bedrijf in het maken van een nieuw product alleen moet men beseffen dat men spreekt van een product in ontwikkeling. Het is gevaarlijk om al te communiceren over een dergelijk product daar het gewoon niet zeker is wanneer het klaar is en nog minder wat de winstgevendheid gaat zijn. De druk van beursgenoteerd te zijn, noopt deze bedrijven wellicht tot die communicatie, maar zo kan je reputatie snel verknald worden door bijvoorbeeld enige vertraging in de komst van een product.

Deze nog jonge en kleine bedrijven moeten na een beursgang aantonen dat ze kunnen groeien volgens een op voorhand aangekondigd pad en dat is gewoonweg niet realistisch. Of men moet dan bijvoorbeeld bestaande bedrijven gaan aankopen en zo de weg van de ontwikkeling van eigen projecten overslaan, op zich een begrijpelijke actie, alleen leidt deze tot nog meer afbreukpotentieel daar men pas veel later ziet of de aankoop van een bedrijf aan de juiste prijs is gebeurd. Vermits men werkt met verkregen geld van onbekenden (lees de beurs) hoeft men voor de aankoop niet eerst toelating of verantwoording af te leggen. De nog jonge relatief onervaren managementteams gaan zo op in het credo groei dat de moeilijke weg van eigen groei wordt vermeden.

Nu zijn er geen pasklare wiskundige antwoorden van zekere gezonde groei, want er spelen ook vele andere factoren mee, geluk bijvoorbeeld, geluk moet je vooral zien als het woord timing. Bijvoorbeeld, je koopt een bedrijf in 2008 (juist voor de crisis) op basis van de toenmalige cijfers en nog geen zes maanden later zijn de inkomsten met 40% gedaald (lees bijvoorbeeld de energieprijs) en moet je op dat moment je nieuwe winstcijfers gaan publiceren. De markt begrijpt alleen maar dat de winst als sneeuw voor de zon is verdwenen. Als je ditzelfde bedrijf zes maanden later had aangekocht was er geen enkele probleem want dan had je veel minder uitgegeven voor ditzelfde bedrijf.

De huidige energieprijs vooral dan voor elektriciteit is gewoonweg onrealistisch laag en houdt totaal geen rekening met de noodzakelijke investeringen in nieuwe duurzame capaciteit. Er is totaal geen lange termijn visie over de totaalkost die we de komende twintig tot veertig jaar gaan moeten uitgeven en zo worden er ook geen buffers aangelegd. Men spreekt altijd over de goedkope kernenergie, maar men zegt er niet bij dat deze centrales al afgeschreven zijn en de komende twintig jaar moeten vervangen worden. Men kiest er gewoon voor om ze langer open te houden en zo worden nieuwe investeringen uitgesteld.

Het is een vraag die alle groei bedrijven bezighoudt: Wat is de beste manier om de groei te financieren?. Persoonlijk denk ik dat een beursgang geen zin heeft als je niet op voorhand exact weet wat je met het geld gaat doen en als het ware op voorhand aan de geldmarkt duidelijk maakt wat je met het geld gaat doen en dus eigenlijk ook hun akkoord vraagt.

Wij merken zelf ook bijvoorbeeld dat de financiering van biomassa-installatie die groen gas maken veel moeilijker verloopt dan het financieren van zon- of windprojecten (wind en zon worden eerder als financieel voorspelbare producten gezien, voor het maken van groen gas moet je natuurlijk rekening houden met een industrieel proces). Vanuit een energetisch oogpunt is groen gas maken echter van nog groter toegevoegde waarde en dit zeker in onze landen. Het groei potentieel ligt theoretisch op een factor 100 voor het maken van groen gas terwijl de potentiële groei voor zon en wind eerder beperkt lijkt (voor wind in Vlaanderen bijvoorbeeld is het aantal nieuwe windmolens toch zeer beperkt te noemen).

Dat we in België zelfs nog geen regelgevend kader hebben voor het aanbieden van groen gas is jammer, maar we zijn zeker nog niet te laat. Gezien het groeipotentieel zouden de beleidsmakers hier nu snel werk van moeten maken gezien we in wind en zon een verder beperkte groei zullen kennen. Zelf ga ik de komende maanden een aantal malen naar Brussel om de beleidsmakers bewust te maken van groen gas en het succes dat het bijvoorbeeld in Duitsland kent.