Energie-Blog

André Jurres

Zolang er geen definitieve afspraken zijn gemaakt tussen beide partijen kunnen we de schade voor België nog niet opnemen.  Ik gebruik het woord schade omdat ik tot op vandaag nog geen enkele maatregel zie die de marktwerking gaat stimuleren en investeringen in nieuwe productie gaat aanmoedigen.  Het oude spel van slaan en zalven wordt goed begrepen door dominante marktpartijen zoals Suez.   Verwarring zaaien bij de partij waar je mee onderhandeld om dan op zijn zwakste moment toe te slaan.  De uitspraak vandaag van een van de bestuurders van Suez dat ze plots bereid zijn om de betwiste bijdrage voor dit jaar te betalen mits ze hierom gevraagd worden is tragikomisch te noemen.  Van zero Euro in een week terug naar 500 miljoen Euro.  Een bewijs dat zelfs dit bedrag een peulschil blijkt te zijn als je er zo licht mee omspringt.  Belangrijker leek me nog het bericht dat de klanten in de toekomst kunnen rekenen op scherpe prijzen, er werd zelfs melding gemaakt dat men prijzen gaat aanbieden onder de marktprijs.  Dit gebeurd trouwens vandaag ook al aan enkele grootverbruikers als ze dreigen weg te gaan of zelf te gaan investeren in productie.  Wat mij ook opvalt in de toch wel turbulente bewegingen in de energievraagstukken dat we niks horen van onze regulatoren!  Eigenlijk zouden zij vooral aan het woord moeten zijn en eigenlijk de opdracht krijgen van de regering om de zaak uit te onderhandelen.  Zeker omdat zij toch over veel meer kennis beschikken dan de politiek(wat logisch is daar dit hun sector is).  Het is zelfs opvallend dat bijvoorbeeld de Creg zelfs niet in het controlecomité zit dat in de toekomst de marktwerking en marktprijzen in de gaten gaat houden + het vaststellen van de toekomstige vergoedingen die Suez moet betalen voor het langer openhouden van de oudste drie kerncentrales(de bedragen na 2014).  De arm van onze Franse vrienden is lang als ze alle regulatoren buitenspel kan zetten op het moment dat we met een van de belangrijkste dossiers bezig zijn.  Het zalven zal nog enkele dagen doorgaan en men zal er voor zorgen dat de regering deze week iets op papier heeft zodat ze in het parlement geen tweede keer een slecht figuur slaan.  Door deze tactiek zal de regering zelfs nog dankbaar zijn en denken dat men een goede zaak heeft gedaan.  Dit neemt echter niet weg dat men door het langer openhouden van de kerncentrales ook zou moeten denken aan tegenmaatregelen om de marktwerking te stimuleren en de investeringen door nieuwe spelers op gang houdt.